4 Kasım 2010 Perşembe

"Çoçukken istemez miydin süper kahraman olmayı? Benim en büyük hayalimdi hatta hala daha öyle ve ömür boyu olacak. Ama sanırım özel yeteneklerim yok benim. Napıyım yapım bu gayet beceriksizim hatta sakarım bile her yerim kahraman olsa nolur. Ama senin yanında olduğumda hissetiklerim bile insan üstü bir yetenek bence..

Biliyor musun ben hayatımda daha önce hiç böyle birşey yaşamadım. Şuan nedensiz bir şekilde okadar üzgünüm ki.. Sadece senin yanında olmadığım için sanırım. Ve sanırım seni çok sıktım öyle hissettim çünkü. Kusura bakma.. Ya öyle bir haldeyim ki sadece boş boş bakıyorum etrafa heryerde senin kokunu duyuyorum ve nereye baksan yanımda sen varmış gibi boş boş sırıtıyorum sonra yokluğunu farkedince tekrar somurtuyorum. Belki ben yaşadıklarımızı çok abarmış olabilirim belki sen sadece bir mumdun bir kaç saat yandın ve yok oldun belki de bir yıldızsın daha çok yolumu aydınlatacaksın.

Tatlı rüya perim benim ben nezaman gözlerimi kapatsam seni hayalinle aldatıyorum o yüzden sadece rüyalarımda değil herzaman mutlu et beni; seni çok seviyorum."

Bu yazıyı biraz önce silinmiş belgelerimi kurcalarken buldum. Eski sevdiceğime yazılmış. bu aralar çok özledim onu. Bilmiyorum belki sadece bir hayat arkadaşım olmasını özledim. Bugün anladım ki menfaatler çoğu zaman manevi değerlerin üzerindeymiş. Yine alınganlaştım galiba. Görünen o ki uykusuz bir gece daha beni bekliyor. Yarın da sınav var. Hepinizi öpüyorum.


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder