Yaşlanmaca

Biz büyüdük ve kirlendi dünya sözlerini duyduğumda artık bir şeyler çağrışıyor kafamda. Bunun sebebini gerçekten büyümeme ya da olgunlaşmama bağladım. Nereye gidersem gidiyim hiç bir şey eskisi gibi kalmıyor. Hiç kimse bir önce bıraktığım kadar masum değil artık. Çocukluğumda her gün oynadığım park şuan şantiye olmuş mesela. Etrafımdaki bütün ağaçlar tek tek kesiliyor mesela bir daha asla orada olmayacaklar.

Mesela iki yaz önce bir koy keşfetmiştim kimsecikler olmazdı; ama en son gittiğimde araba park edecek yer bile yoktu.

Eskiden yaptığım bir çok şeyi yapmak mesela şuan bana çok zor geliyor. Mesela eskiden her yere otobüsle giderdim; şu an benim için o kadar zor bir şey ki otobüs. Evet sosyetiğim arabaya iyi alıştım ama bu sadece basit bir örnekti. :)

Ailem; işte en çok değişen şey.. Dedemi kaybettim daha yeni. Artık o hiç benimle olmayacak. Bir daha asla onun üniversite anılarını dinleyemeyeceğim. En kötüsü babam. Sürekli uzaklaşıyoruz. Ama buna onun kendi tercihleri sebep oldu.

Neyse işte yaşlanıyor muyum ben?? Ya da ruhum yaşlandı sanırım. Neyse yahu ben daha 19 yaşındayım ve kendime hedef koydum bu yandaki araba benim olmadan ölmek yok. Hepinizi öpüyorum :)